Oud-Romeins Fragment van een mozaïek met de afbeelding van twee theatrale maskers. 2e - 3e eeuw na Christus.

Fragment van een mozaïek met het beeld van twee theatrale maskers.

Romeinse Rijk, tweede - derde eeuw na Christus.

Marmeren tegels.

GROOTTE: Breedte 100 cm, hoogte 47 cm. Frame: breedte 110 cm, hoogte 59 cm.

PROVENANCE
Privécollectie, Malibu, Californië, VS, verworven vóór 1980.
De kunstmarkt in New York tot 2023.

Goede staat, montage op een moderne steun.

BIBLIOGRAPHY

- DUNBABIN, K. Mosaïeken van de Griekse en Romeinse wereld. Cambridge University Press. 1999.
- ÖNAL, M. Zeugma Mosaics. A Turizm Yayinlari. 2009.

PARALLELS

Figuur 1 Mozaïek met vrouwelijke figuur, Huis van de Zeilboot van Psyches. Antiochië aan de Orontes, Turkije, ca. 200-225 n.Chr., opus tessellatum. Musée du Louvre, Parijs, inv. MND 1951, MA 3460.

Fig. 2 Mozaïek met theatrale masker, Huis van de Faun. Pompeii, 2e eeuw v.Chr., opus vermiculatum. Archeologisch Museum Nazionale di Napoli (Italië), inv. 9994.

OMSCHRIJVING:

Fragment van een Romeins mozaïek gemaakt volgens de techniek opus tessellatum, met kubische marmeren tesserae die een breed chromatisch bereik bestrijken, waardoor de vlakke kleurvlakken gecombineerd kunnen worden met de lichte modellering van de gezichten, gebaseerd op tonale gradaties. Deze zoektocht naar driedimensionaliteit in figuratieve motieven is typisch voor het Romeinse keizerlijke mozaïek (fig. 1), in tegenstelling tot de meer symbolische en tweedimensionale voorstelling uit de Byzantijnse periode, waar illusionistische modellering bij voorkeur gereserveerd was voor secundaire plant-, dier- of architecturale elementen.

Het hoofdthema zijn twee theatrale maskers, één mannelijk en één vrouwelijk, afgebeeld terwijl ze naar de kijker gericht zijn op een vloervlak, vergezeld door een staf versierd met linten en een ovale voorwerp, mogelijk een kussen of een omgekeerde container. Dit ontwerp wordt omgeven door banden van vlakke kleuren in zwart, wit en oker tinten. In de centrale voorstelling wordt het palet uitgebreid, met gebruik van verschillende tinten wit, rood, geel en bruin om de gezichten van de maskers en andere details vorm te geven, met als doel een bepaald driedimensionaal effect te creëren.

Theatermaskers zijn een veelvoorkomend ornamentaal element in Rome, meestal in verband gebracht met de Dionysische wereld en de waarden die daarmee geassocieerd worden, ideeën over een gelukkig, plezierig, mooi en vreugdevol bestaan. Ze waren daarom gunstige elementen voor het versieren van de privé-sfeer, en daarom zullen ze vooral in de tuinen van Romeinse huizen en villa's worden gevonden als ornamentale elementen gerelateerd aan de viering van het leven.

Gewoonlijk reproduceert de voorstelling van het theatrale masker in mozaïek- of fresco-schilderijen het echte object dat op het toneel werd gebruikt, met de mond open zodat de stem van de acteur wordt geprojecteerd (fig. 2). In dit geval zijn het echter symbolische representaties die niet lijken te reproduceren op specifieke modellen van canonieke theaterpersonages, maar direct de archetypes die zij vertegenwoordigen. Het mannelijke masker is met een baard, met een sereen uitdrukking, en vertegenwoordigt mogelijk de paterfamilias, de leider van het gezin en het huis. Naast hem zou het vrouwelijke personage met een strenge blik en frons zijn vrouw vertegenwoordigen, de matrona die verantwoordelijk is voor het goed functioneren en de harmonie van het huishouden.

De kunst van mozaïek komt uit Griekenland naar Rome en zal binnenkort een hele industrie vormen, met niveaus van kwaliteit die nog nooit eerder zijn gezien. De verspreiding ervan was zo groot dat het de belangrijkste vorm van versiering werd van elke Romeinse villa of huis. In Rome werden mozaïeken gemaakt van kleine stukjes die tesserae worden genoemd (vandaar de naam opus tessellatum), kubusvormige stukjes van kalksteen, glas of keramiek, in verschillende maten. Deze tegels werden op het te decoreren oppervlak gerangschikt als een puzzel, waarbij de kleur en vorm volgens het ontwerp werden verdeeld, en met cement vastgezet. Een tweede techniek, genaamd opus vermiculatum, gebruikte tegels van verschillende vormen die zich aanpassen aan het ontwerp.

In eerste instantie, toen de kunst van het mozaïek begon te ontwikkelen in Rome, werd het vooral gebruikt om plafonds of muren te decoreren en zelden voor de vloeren, omdat men vreesde dat het niet voldoende weerstand zou bieden tegen voetstappen. Zodra de techniek echter werd verfijnd, werd de benodigde stevigheid bereikt om het op vloeren toe te passen, wat de verspreiding ervan door het hele rijk bevorderde voor de productie van luxe vloerbedekking.

De groeiende betekenis van de mosaïekindustrie wordt weerspiegeld in imperialeregelingen zoals die van Diocletianus in de 3e eeuw, die zeer precieze prijsklassen vastlegden, of door de faciliteiten die Constantijn aan de Mosaïsten verleende toen hij in het jaar 330 de hoofdstad van het Rijk naar Byzantium verplaatste, wat de exodus van Griekse en Romeinse meesters naar de nieuwe hoofdstad vergemakkelijkte en zo de fundamenten legde voor de beroemde Byzantijnse mosaïek.



Notities:

Het stuk bevat een authenticiteitscertificaat.
- Het stuk bevat de Spaanse exportvergunning (paspoort voor de Europese Unie). Als het stuk bestemd is voor buiten de Europese Unie, moet een vervangende exportvergunning worden aangevraagd, wat maximaal 1-2 weken kan duren.
De verkoper garandeert dat hij dit stuk heeft verkregen in overeenstemming met alle nationale en internationale wetgevingen met betrekking tot het eigendom van cultureel erfgoed. Provenantverklaring gezien door Catawiki.
#ExclusiveKabinetdercuriositeiten