Emile Othon Friesz (1879 - 1949) - La porteuse d'eau






Afgestudeerd als Frans veilingmeester en werkzaam geweest bij Sotheby’s Parijs taxatieafdeling.
| € 101 | ||
|---|---|---|
| € 67 | ||
| € 62 | ||
Catawiki Kopersbescherming
Je betaling is veilig bij ons totdat je het object hebt ontvangen.Bekijk details
Trustpilot 4.4 | 123113 reviews
Beoordeeld als "Uitstekend" op Trustpilot.
La porteuse d'eau, een originele fusain tekening van Emile Othon Friesz (1879–1949) uit 1910-1920, Frankrijk, verkocht met kader.
Beschrijving van de verkoper
Emile Othon FRIESZ (1879 - 1949)
De waterdrager
Potloodschets op papier
Formaat van de tekening: 25 x 19 cm
Ondertekend rechtsonder
Correcte staat van bewaring. Enkele vochtplekken zichtbaar op de foto's.
Oud kader aangeboden
Afmetingen met het frame: 42 x 36 cm
Herkomst: Particuliere collectie, Dieppe
Oorspronkelijk werk geleverd met factuur en certificaat van echtheid.
Snelle, zorgvuldige en verzekerde verzending.
Koop met volledig vertrouwen!
Émile Othon Friesz (1879–1949) was een belangrijk Frans schilder van de fauvemovement, bekend om zijn levendige landschappen en zijn zoektocht naar een evenwicht tussen traditie en moderniteit.
Geboren in Le Havre in een familie van zeelieden, begon Friesz op jonge leeftijd aan de École des beaux-arts in zijn geboorteplaats, waar hij bevriend raakte met Raoul Dufy en Georges Braque. Dankzij een beurs vervolgde hij zijn opleiding in Parijs, in het atelier van Léon Bonnat, maar het was vooral in het Louvre en door contact met de impressionisten dat hij zijn blik ontwikkelde. Geïnspireerd door Van Gogh, Gauguin en vooral Cézanne, nam hij in 1905 deel aan de Salon d’automne, samen met Matisse en Derain, in de beroemde « kooi der wilde dieren » die de naam gaf aan het Fauvisme.
Friesz koos toen voor een heldere palet en een expressieve tekenstijl, zoals blijkt uit zijn doeken gemaakt in La Ciotat met Braque in 1907, waar het mediterrane licht zijn composities verlicht. Echter, vanaf 1908 richtte hij zich op een meer gestructureerde stijl, beïnvloed door Cézanne, die formele strengheid en chromatische intensiteit combineert.
Door zijn hele carrière heen wisselt hij landschappen, marines, stillevens en portretten af, terwijl hij lesgeeft aan de Académie de la Grande Chaumière. In 1937 werkte hij samen met Dufy aan de decoratie van het Palais de Chaillot. Hij overlijdt in Parijs in 1949, achterlatend een rijke oeuvre, gelegen op de kruising van het fauvistische lyrisme en de Franse traditie.
De verkoper stelt zich voor
Emile Othon FRIESZ (1879 - 1949)
De waterdrager
Potloodschets op papier
Formaat van de tekening: 25 x 19 cm
Ondertekend rechtsonder
Correcte staat van bewaring. Enkele vochtplekken zichtbaar op de foto's.
Oud kader aangeboden
Afmetingen met het frame: 42 x 36 cm
Herkomst: Particuliere collectie, Dieppe
Oorspronkelijk werk geleverd met factuur en certificaat van echtheid.
Snelle, zorgvuldige en verzekerde verzending.
Koop met volledig vertrouwen!
Émile Othon Friesz (1879–1949) was een belangrijk Frans schilder van de fauvemovement, bekend om zijn levendige landschappen en zijn zoektocht naar een evenwicht tussen traditie en moderniteit.
Geboren in Le Havre in een familie van zeelieden, begon Friesz op jonge leeftijd aan de École des beaux-arts in zijn geboorteplaats, waar hij bevriend raakte met Raoul Dufy en Georges Braque. Dankzij een beurs vervolgde hij zijn opleiding in Parijs, in het atelier van Léon Bonnat, maar het was vooral in het Louvre en door contact met de impressionisten dat hij zijn blik ontwikkelde. Geïnspireerd door Van Gogh, Gauguin en vooral Cézanne, nam hij in 1905 deel aan de Salon d’automne, samen met Matisse en Derain, in de beroemde « kooi der wilde dieren » die de naam gaf aan het Fauvisme.
Friesz koos toen voor een heldere palet en een expressieve tekenstijl, zoals blijkt uit zijn doeken gemaakt in La Ciotat met Braque in 1907, waar het mediterrane licht zijn composities verlicht. Echter, vanaf 1908 richtte hij zich op een meer gestructureerde stijl, beïnvloed door Cézanne, die formele strengheid en chromatische intensiteit combineert.
Door zijn hele carrière heen wisselt hij landschappen, marines, stillevens en portretten af, terwijl hij lesgeeft aan de Académie de la Grande Chaumière. In 1937 werkte hij samen met Dufy aan de decoratie van het Palais de Chaillot. Hij overlijdt in Parijs in 1949, achterlatend een rijke oeuvre, gelegen op de kruising van het fauvistische lyrisme en de Franse traditie.
