Scapaticci Giulio (1933-2006) - Ape (1955)

Giulio Scapaticci (Milaan, 27 mei 1933 – Milaan, 2006)
De schilderkunst van Scapaticci vertegenwoordigt een lyrische blik, een metaforische vlaag in de gebaren van de expressie. Een vertolker van een wereld aan de rand van de stad, van bescheiden alledaagse objecten, beelden van boerderijen die lijken te hangen in een onbepaalde tijd, oevers van rivieren en stranden waar de mens afwezig is en als hij er is, altijd alleen, wachtend, binnen- en buitenruimtes waarin de zachtheid van de chromatische tonen een droom oproept, een rustige en intiem lyrische sfeer. Van een libertarische aard heeft Scapaticci de jaren 50 en 60 in Milaan doorlopen, waarin kunst de dragende kolom was. Het Milaan van de navigli, de bandieten, de lyriek, de dichte en ondoordringbare mist. Geweldige jaren waarin kunstenaars naar elkaar keken om de kwetsbaarheden op het doek, op het materiaal, over te brengen. Italiaanse kunst keek naar Frankrijk, Duitsland en vice versa. De Jamaica-bar in Milaan werd het centrum van de Milaanse kunstscene en niet alleen. Achter de muren van Brera, deze rokerige en oude locatie, kwamen schilders, dichters, beeldhouwers, Italiaanse en buitenlandse operazangers samen. Scapaticci was daar, samen met andere kunstenaars, en het is daar dat ideeën en intuïties zich ontwikkelden rondom wijn en sigaretten, in schilderkunst, beeldhouwkunst en poëzie.

De metafysica van Milaan door Giulio Scapaticci:

In een schilderij is er iets dat je niet ziet en dat je nooit zult zien, onmogelijk te definiëren: de ziel, de intuïtie van de oorspronkelijke betekenis van de dingen, de uitdrukking van persoonlijke wonden.

Inclusief gratis lijst 20x30cm
Het maakt deel uit van mijn collectie, ik verkoop zonder certificaat.
Snelle en verzekerde verzending