Remo Squillantini (1920-1996) - Bordello

Remo Squillantini, na zich te hebben toegelegd op de activiteit van illustrator, waarbij hij werkte voor Italiaanse en buitenlandse uitgevers, wijdde zich vanaf 1970 volledig aan de schilderkunst. Hij ontwikkelde een galerij van personages die bezig zijn met de rituelen van het dagelijks leven, waarin hij hun zonden, gewoonten, zwakheden en conformismen benadrukt. Een eenvoudige en teruggetrokken man, sprak hij vooral via zijn werken die steeds meer gevraagd werden. Vaak richt hij zich op ironische herzieningen van werken uit het verleden en ontwikkelt hij zijn zoektocht in thematische cycli: De zeven hoofdzonden, De zee, Het cabaret, Sinopie uit het begin van de 20e eeuw.
De expressionistische ironie van Squillantini ontvouwt zich krachtig in de weergave van de meest karakteristieke types, die vaak worden beschreven in contexten die geliefd zijn bij de impressionisten, Cézanne of de Duitse expressionisten van de Neue Sachlichkeit.
Paolo Levi citeert een schrijven over Squillantini van Mino Maccari, waarin ook wordt gesteld dat de hoofdpersonen van de schilderijen van Squillantini 'de waardige erfgenamen zijn van de personages van Giuseppe Giusti, om niet terug te gaan tot Juvenalis. Zijn werken worden bewaard in enkele openbare collecties in Italië.'
Remo Squillantini olie op doek 35x40 verkocht
Zonder lijst zodat het veilig verpakt kan worden gezien de waarde ervan.