René Mels (1909-1977) - Abstraction abstraite circa 1958

Dit werk behoort tot een van de meest voltooide momenten in de carrière van René Mels en zal verzamelaars aanspreken die gevoelig zijn voor de Europese abstractie van de naoorlogse periode. Door zijn constructie, chromatische dichtheid en interne spanning roept het duidelijk de grote schilderkunstige onderzoeken op die eind jaren 1950 werden uitgevoerd door verschillende belangrijke figuren in de abstractie, met name Nicolas de Staël.


Artiest: René Mels (1909–1977) – België
Abstracte compositie
Eind van de jaren 1950
Techniek: Olie op papier
Afmetingen: 65 × 50,5 cm
Ondertekenen rechtsonder
Conditie: Perfecte staat van bewaring
Lijst: Wordt verkocht zonder lijst
Provenance: familiecollectie van de kunstenaar

Beschrijving van het werk

Deze olie op papier getuigt van de volle artistieke rijpheid van René Mels aan het einde van de jaren 1950, een periode waarin zijn abstracte taal een opmerkelijk evenwicht bereikt tussen constructie en expressiviteit. De compositie rust op een samenstelling van sterk gestructureerde gekleurde massa's, geplaatst in een dicht en beheerst schilderachtig vlak.

Het palet, gedomineerd door heldere geeltonen, oker, diepe bruintinten, blauwgrijze tinten en enkele donkerdere accenten, creëert een subtiele chromatische spanning, opgewekt door een genereuze en levendige schildermaterialiteit. De penseelstreek is ruim, uitgesproken, soms bijna architectonisch, wat het geheel een sterke fysieke en visuele aanwezigheid geeft.

Door zijn behandeling in grote gekleurde vlakken, door de dikte van het materiaal en door de zoektocht naar een evenwicht tussen abstractie en herinnering aan de werkelijkheid, vertoont dit werk duidelijke resonanties met het werk van Nicolas de Staël in dezelfde periode, vooral in zijn abstracte composities van het einde van de jaren 1950, waar kleur structuur wordt en het schilderoppervlak een veld van ingehouden spanningen. Zonder ooit te vervallen in imitatie deelt René Mels hier dezelfde wens om emotie te condenseren in eenvoudige, krachtige en stille vormen.

Artistieke context

Aan het einde van de jaren 1950 vestigt René Mels zich als een van de meest gevoelige vertegenwoordigers van de Belgische abstractie na de oorlog. Zijn werk maakt deel uit van een bredere Europese zoektocht, gekenmerkt door een geconstrueerde abstractie, waarbij kleur en materiaal elke figuratieve vertelling vervangen.

Dichtbij, in geest, van de benaderingen van Bram en Geer van Velde, maar ook van het onderzoek dat Nicolas de Staël in Frankrijk tijdens deze periode deed, ontwikkelt Mels een persoonlijke taal, die zowel rigoureus als lyrisch is. Dit werk illustreert perfect deze positionering: een schilderij van innerlijke spanning, waarin elke vorm lijkt te zijn gewogen, in balans en geladen met een sterke emotionele intensiteit.

Biografie van René Mels (1909–1977)
Geboren in Herent-lez-Louvain, wordt René Mels gevormd aan de Academie van Leuven, daarna aan die van Brussel, voordat hij zijn studie voortzet aan La Cambre. Hij is lid van de Belgische Jonge Schilderkunst en van de groep Art Abstrait, en speelt een actieve rol in de vernieuwing van de beeldtaal in België na de Tweede Wereldoorlog.

Zijn werk evolueert geleidelijk van het expressionisme naar een steeds meer vereenvoudigde en geconstrueerde abstractie, gekenmerkt door grote aandacht voor licht, materiaal en de balans van vormen. René Mels overlijdt in 1977 in Woluwe-Saint-Lambert, achterlatend een coherente, veeleisende oeuvre dat tegenwoordig opnieuw wordt ontdekt door verzamelaars van Europese abstractie.

Conclusie

Deze abstracte compositie uit het einde van de jaren 1950 vormt een bijzonder geslaagd voorbeeld van het werk van René Mels. Door haar plastische kracht, haar chromatische rijkdom en haar esthetische nabijheid tot bepaalde belangrijke onderzoeken van Nicolas de Staël in dezelfde periode, biedt zij een zeldzame gelegenheid om een werk van hoge kwaliteit te verwerven, emblematisch voor de Europese abstractie na de oorlog.